Zasady przygotowania tekstów

Informacje ogólne

Komitet redakcyjny rozumie, że nadesłanie artykułu do publikacji jest równoznaczne z deklaracją, iż jest to oryginalny materiał autorski, nigdzie dotąd niepublikowany, który nie narusza praw autorskich osób trzecich i nie został przekazany do druku w innym wydawnictwie. Autor nie otrzymuje honorarium za publikację artykułu. Średni czas procedowania wynosi od 90 do 180 dni. 

Opracowanie tekstu

• Autor winien przesłać elektroniczną wersję tekstu na adres mediaispoleczenstwo@ubb.edu.pl/kpiatek@ubb.edu.pl lub za pośrednictwem systemu redakcyjnego ICI Publishers Panel w formie manuskryptu: https://mediaispoleczenstwo.ath.bielsko.pl/resources/html/cms/DEPOSITSMANUSCRIPT . Artykuł powinien zostać przygotowany zgodnie z wytycznymi edytorskimi dla pisma „Media i Społeczeństwo”, por. niżej. Nieprzestrzeganie tych wytycznych może spowodować odrzucenie artykułu.
• W nagłówku należy wskazać imię i nazwisko autora/autorów, afiliację, adres e-mailowy (preferowany jest adres służbowy) oraz indywidualny numer ORCID.
• Artykuł nie powinien przekraczać objętościowo: od 0,5 do 1 arkusza wydawniczego.
• Tekst winien zawierać dwa streszczenia:

1) umieszczony pod tytułem ABSTRAKT w języku polskim wraz ze słowami kluczowymi (maksymalnie 6 słów) – czcionka 10 pkt., interlinia pojedyncza, zachować od dołu odstęp od tekstu;

2) umieszczone na końcu tekstu Summary poprzedzone tytułem artykułu w języku angielskim wraz ze słowami kluczowymi (Keywords, max. 6 words) – czcionka10 pkt. interlinia pojedyncza, zachować od góry odstęp od tekstu.

• Żadne ze streszczeń nie powinno przekraczać 300 słów (min. 100 słów, max. 300 słów każde). ABSTRAKT i Summary powinny stanowić kwintesencję artykułu i zawierać krótkie streszczenie problemu badawczego, materiały i metody, rezultaty i kluczowe wnioski.
• Na końcu artykułu należy zamieścić bibliografię (Bibliografia/Bibliography) oraz oddzielnie źródła internetowe (Źródła internetowe/Online references) – pisane czcionką 10 pkt., interlinia pojedyncza.
• Bibliografia:  w bibliografii zamieszczamy wszystkie źródła, na które powołujemy się w treści artykułu. Oddzielnie podajemy publikacje drukowane, oddzielnie źródła internetowe. Poszczególne pozycje bibliograficzne porządkujemy alfabetycznie.

Artykuły: podajemy nazwisko i inicjał imienia autora, po przecinku tytuł artykułu kursywą, dalej tytuł czasopisma w cudzysłowie – litery proste, po przecinku rok i numer wydania, po przecinku strony, na których znajduje się artykuł.

Rozdziały/części tomów zbiorowych: podajemy nazwisko i inicjał imienia autora, tytuł rozdziału kursywą, po przecinku dajemy [w:] dalej tytuł tomu kursywą, dalej inicjał imienia i nazwisko redaktora, po nim skrót (red.) w nawiasie, po przecinku wydawnictwo, miejsce i rok wydania, po przecinku strony, na których znajduje się artykuł.

Prace zbiorowe: podajemy nazwisko(a) i inicjał(y) imienia/imion i redaktorów, po przecinku skrót (red.) w nawiasie, dalej po przecinku tytuł tomu kursywą oraz wydawnictwo, miejsce i rok wydania.

Publikacje o liczbie autorów większej niż trzech: rozpoczynamy od podania nazwiska i inicjału imienia pierwszego autora, po przecinku podajemy skrót: i in., następnie umieszczamy tytuł kursywą oraz wydawnictwo, miejsce i rok wydania.

Publikacje o liczbie redaktorów większej niż trzech: rozpoczynamy od nazwiska i inicjału imienia pierwszego redaktora, po przecinku podajemy skrót: i in., dalej w nawiasie skrót: (red.), następnie umieszczamy tytuł kursywą, wydawnictwo, miejsce i rok wydania.

• Teksty powinny być napisane w programie WORD w formacie *doc lub *docx, czcionką Times New Roman CE, wielkość czcionki 12 pkt., interlinia 1,5, marginesy standardowe 2,5 cm (góra, dół, lewy, prawy). Przypisy, streszczenia, motto, bibliografia pisane czcionką 10 pkt., interlinia 1,0. Nie należy formatować tekstu.
• Artykuł powinien zawierać wprowadzenie dotyczące inspiracji tekstu, część teoretyczno-metodologiczną, opis rezultatów badań lub główny wywód teoretyczny i wnioski.
• Tytuły czasopism, konferencji, wystaw itp. powinny być podawane w cudzysłowie. Tytuły książek, artykułów, rozdziałów, filmów, programów telewizyjnych, gier komputerowych, obrazów należy podawać kursywą. Nazwy stacji telewizyjnych i radiowych piszemy czcionką prostą bez cudzysłowu. Pełne nazwy partii politycznych i ich akronimy oraz tytuły portali sieciowych i witryn piszemy dużymi literami, czcionka prosta.
• Materiały ilustrujące, jak tabele, diagramy, wykresy powinny być numerowane i posiadać tytuły, a autorzy powinni odnosić się w tekście do ich numerów. Tytuły należy umieszczać pod wszelkimi materiałami ilustrującymi. W materiałach ilustrujących nie należy stosować barw.
• W tekście nie należy używać podkreśleń i pogrubień. Wyrazy i terminy obce należy pisać kursywą. Niejednoznaczność używanych wyrazów zaznaczamy ujmując je w tzw. łapki (np. ‘pozytywny’), stosujemy je także, jeśli chcemy zaznaczyć jakikolwiek dystans do używanego wyrazu.
• Cytaty trzeba pisać pismem prostym i ujmować je w cudzysłów. Cytat w cytacie należy oznaczać znakiem >...<.
• Cytaty dłuższe niż trzy wersety należy wyodrębnić w bloku ujętym w cudzysłowie i opatrzonym przypisem, czcionka rozmiar 10 pkt., wcięcie w pierwszym wersecie, interlinia 1,0.
• Sprawozdanie z konferencji winno zawierać w tytule nazwę konferencji, jej datę i miejsce, w omówieniu relację z przebiegu konferencji, omówienie ważniejszych referatów, wnioski, opinie autora sprawozdania na temat znaczenia i osiągnięć konferencji, wykaz referatów.
• Recenzja powinna zawierać w tytule imię i nazwisko autora(ów) recenzowanej pozycji oraz jej tytuł, miejsce i rok wydania, a także ilość stron. Omówienie powinno obejmować konstrukcję pracy, jej podstawę źródłową, metodologię opracowania, ocenę pracy, a także informacje o autorze, jego dorobku, polu zainteresowań i inspiracjach do podjęcia tematu recenzowanej pozycji.

Opracowanie przypisów bibliograficznych

* Przypisy należy umieszczać na dole strony, numerując je cyframi arabskimi. Liczba przypisów powinna być ograniczona do niezbędnego minimum. Cyfra przypisu powinna być umieszczona przed znakiem przestankowym, tj. przecinkiem lub kropką. Poszczególne elementy przypisu powinny być oddzielone od siebie przecinkami, na końcu przypisu powinna być kropka. Pierwszy odsyłacz do pozycji bibliograficznej powinien zawierać jej pełny opis. Jeżeli ponownie odwołujemy się do bezpośrednio cytowanej pozycji należy, zamiast ponawiania pełnego opisu, podać: Ibidem oraz numery stron po przecinku. Jeżeli ponownie odwołujemy się do pozycji już wcześniej cytowanej, ale nie bezpośrednio po przypisie bieżącym, należy powtórzyć początkowe elementy opisu, tj. dane autora i początek tytułu, następnie dać trzykropek, op. cit. oraz numery stron po przecinku.

Rodzaje przypisów:

Książka

– podajemy inicjał imienia autora i nazwisko, po przecinku tytuł kursywą, wydawnictwo, miejsce i rok wydania, wykorzystane strony. Wydanie inne niż pierwsze zaznaczamy (np. wyd. 2). Przykład: J. Bralczyk, Język na sprzedaż, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2004, s. 7-10. Jeżeli występują dwa miejsca wydania, podajemy obydwa, jeżeli trzy – podajemy tylko pierwsze.

Artykuł

– podajemy inicjał imienia autora i nazwisko, po przecinku tytuł artykułu
kursywą, dalej tytuł czasopisma w cudzysłowie – litery proste, po przecinku rok i numer wydania, po przecinku strony, na których znajduje się artykuł. Przykład: M. Mrozowski, Spectator in spectaculum. Ukryte osobowości programów telewizyjnych TVP1,TVP2, TVN, Polsat, „Studia Medioznawcze”, 2010, nr 1, s. 14-41.

Rozdziały/części tomów zbiorowych

– podajemy inicjał imienia i nazwisko autora, tytuł rozdziału kursywą, po przecinku dajemy [w:], dalej tytuł tomu kursywą, dalej inicjał imienia i nazwisko redaktora, po nim skrót (red.) w nawiasie, po przecinku wydawnictwo, miejsce i rok wydania, po przecinku wykorzystane strony. Przykład: M. Karwatowska, P. Nowak, List jako zaproszenie do dialogu, [w:] Porozmawiajmy o rozmowie: lingwistyczne aspekty dialogu, M. Kita, J. Grzenia (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 2003, s. 60-64.

Prace zbiorowe

– podajemy inicjał(y) imienia/imion i nazwisk(a) redaktorów, po przecinku skrót (red.) w nawiasie, dalej po przecinku tytuł tomu kursywą oraz wydawnictwo, miejsce i rok wydania, następnie wykorzystane strony. Przykład: A. Duszak, N. Fairclough (red.), Krytyczna analiza dyskursu. Interdyscyplinarne podejście do komunikacji społecznej, Wydawnictwo UNIVERSITAS, Kraków 2008, s. 9-13;

– publikacje o liczbie autorów większej niż trzech rozpoczynamy od podania inicjału imienia i nazwiska pierwszego autora, po przecinku podajemy skrót: i in., następnie umieszczamy tytuł kursywą oraz wydawnictwo, miejsce i rok wydania, dalej strony. Przykład: M. Fuszara i in., Współpraca czy konflikt?, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2008, s. 258-270;

– publikacje o liczbie redaktorów większej niż trzech rozpoczynamy od inicjału imienia i nazwiska pierwszego redaktora, po przecinku podajemy skrót: i in., dalej w nawiasie skrót: (red.), następnie umieszczamy tytuł kursywą, wydawnictwo, miejsce i rok wydania oraz strony. Przykład: T. F. Heatherton i in. (red.), Społeczna psychologia piętna, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, s. 28-30.

Tłumaczenia z języków obcych

– zasady przytaczania publikacji stanowiących tłumaczenia z języków obcych
są takie same jak powyższe, należy jednak podać nazwisko tłumacza.
Przykład: D. Howarth, Dyskurs, tłum. Anna Gąsior-Niemiec, Oficyna Naukowa, Warszawa 2008, s. 11-17.

Pozycje internetowe

– zasady przytaczania pozycji internetowych są takie same jak powyższe, należy jednak podać adres internetowy, pod którym można znaleźć daną pozycję w sieci oraz datę dostępu w nawiasie okrągłym.

Przykład: Kawka M., Komunikowanie wizualne a nauka o mediach – współczesność i perspektywy, http://www.mediaispoleczenstwo.ath.bielsko.pl/art/05/05_kawka.pdf (20.06.2016)